Integracja sensoryczna to zdolność dziecka do odczuwania, rozumienia i organizowania informacji dostarczanych przez zmysły z otoczenia do własnego organizmu.
U dzieci z autyzmem występują zaburzenia przetwarzania sensorycznego, które prowadzą do błędnego odbioru otaczającego świata. Zaburzone przetwarzanie zmysłów utrudnia dalszy rozwój dziecka i prowadzi do przejawiania różnorodnych zachowań takich jak np. preferowanie jednego rodzaju ubrań, reagowanie śmiechem na ból, gryzienie się, skubanie naskórka, ?dłubanie? w ranie, uderzanie kolanami lub głową w podłogę, drapanie się po ciele, uderzenia siebie i innych, ograniczony repertuar spożywanych posiłków, prowokowanie wymiotów, zjadanie produktów niejadalnych, wykonywanie nagłych ruchów ciałem, uporczywe wpatrywanie się w wirujące przedmioty i wprawianie ich w ruch wprost przed oczami, kiwanie się w przód i w tył, wpatrywanie się wprost w słońce, wciskanie gałek ocznych, pocieranie powiek, odmowa oddania kału czy moczu, obwąchiwanie przedmiotów,. zatykanie uszu, ?buczenie?, krzyki, rzucanie ciężkimi przedmiotami, przybieranie dziwnych pozycji ciała. Zaburzenia mogą dotyczyć jednego lub wielu zmysłów i przejawiać się w różny sposób i z rożnym nasileniem u poszczególnych dzieci.
Terapia integracji sensorycznej ma na celu wyrównywanie zaburzeń i braków w zakresie percepcji wzrokowej, słuchowej, węchowej, smakowej. Szczególną uwagę zwraca się na zmniejszanie trudności związanych z zmysłem równowagi, dotyku i czucia głębokiego. Najważniejszym celem terapii jest wypracowanie tolerancji u dziecka na napływające bodźce z otoczenia i umiejętności właściwego reagowania na te bodźce. Poprzez terapię SI układ nerwowy i mózg uczą się integrować wrażenia zmysłowe i nabywają doświadczenia w ich celowym wykorzystaniu.
Zajęcia prowadzone w ramach projektu „WSPÓLNY ŚWIAT- kompleksowa rehabilitacja dzieci i młodzieży autystycznej”.
Projekt w 95 % finansowany jest przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych .
Ułatwienia dostępu